Ten projekt powstał na kanwie samosterującego systemu regulacji równowagi towarowo-pieniężnej. Atrakcją projektu jest decentralizacja zarządzania pieniądzem, aby system był odporny na dewastację od złych ludzi, manipulujących centralnie pieniądzem.

Jest dobrze, że choć jeden user spędza czas na wnikliwym czytaniu mojego bloga i jest w stanie formułować interesujące pytania. Oczywiście pytania się rodzą, bo forma prezentacji systemu nie jest metodyczna i stopniowa. Taką formę będzie zawierać książka. Ostatnia dyskusja z userem "programista", zwróciła moją uwagę na rzecz, którą on poruszył. Zauważył wadę w systemie, że dozwala w pewnych sytuacjach na dłuższe przebywanie systemu w lokalnym rozchwianiu równowagi tow-pieniężnej. Podał przykład z produkcją statku kosmicznego i dokonywaniem wypłat pracownikom firmy lotniczej, na koszt pozostałych ludzi w społeczeństwie, zanim ukończy się budowa statku po wielu latach. Że może nie być zgody na wspólny wykup drogiego produktu, no chyba że byłaby też założona równocześnie fundacja, która zbiera składki w państwie, na wykup budowanego statku kosmicznego. Oczywiście odpowiedź jak mam nadzieję wszystko wyjaśniła, że tego typu programy robi się jako usługę, gdzie pobiera się przedpłatę (zaliczkę). No bo w projekcie SPONT procedury płacenia w firmach usługowych są trochę odmienne, ale sprzedaż robiona jest na takiej samej zasadzie z anihilacją.

Z kolei firmy usługowe działające na wolnym rynku płacące za pracę bez taryfikatorów i nie emitujące pieniędzy, funkcjonują tak samo jak obecnie.
 
Pytanie dla mnie było inspirujące. Przywiodło mi na myśl rzecz, że właśnie taką wadę o której wspomniał "programista", posiada współczesny system pieniężny. Wykonuje produkcję której nikt nie potrzebuje, jest droga jak program kosmiczny, firmy prowadzą wypłatę bez utrzymywania równowagi tow.-pieniężnej w systemie, produkt jest niepotrzebny nikomu, więc producent sam wykonuje zakup produktu za fałszowane pieniądze. Na dodatek, aby nie złomować niepotrzebnego produktu, rozdaje go tym ludziom którym chce to dać, a jak przypadkiem nie mają pieniędzy, to pieniądze jako sfałszowane też im da, stwarzając pozory zakupu, aby podany produkt sobie kupili. Myślę, że czytający już się domyślają co to za produkcja, niepotrzebna współcześnie nikomu.

Chodzi tu o drogie sprzęty do prowadzenia światowych zniszczeń dorobku ludzkiego. Tam gdzie grupa właścicielska obecnego systemu pieniężnego zapragnie dokonać depopulacji, robi to na swoje widzimisię z myślą o poprawnym kierowaniu światem i rozdaje za darmo produkty do potężnych działań militarnych, planując zarazem gdzie wmontować na świecie wojnę między narodami.
 
W systemie SPONT takie coś nie mogłoby zaistnieć, bo system jest odporny na dewastację systemu polegającą na tym, że mógłby być opanowany przez marginalną mniejszość ludzką z przypadłością chorób umysłowych, dając im narzędzie do emisji pieniędzy i zarządzanie strukturą produkcyjną.

Pomyślałem więc, że dobrze byłoby teraz skrótowo opisać system i to jak on działa. Blog założyłem spontanicznie, gdy postęp projektowy dał mi pewność o poprawnym działaniu algorytmów sterujących równowagą towarowo-pieniężną, na metodę sterowania otwartego. No i odkryłem też wtedy narzędzie w systemie do pomiaru stanu równowagi chwilowej.


Krótka charakterystyka systemu - SPONT (System Pieniądza Opartego Na Towarach)

SPONT jest systemem autonomicznym zamkniętym, działający w ustalonym obrębie (państwo, region), posługujący się pieniądzem elektronicznym. Posiada też możliwość wymiany handlowej z innymi systemami, poprzez przelewy elektroniczne, oraz klasycznie za pomocą cudzej waluty, bo obsługuje też wymianę własnego pieniądza na inne waluty, traktując je na prawach towaru. Konstrukcja SPONT zawiera też na terenie swojej autonomii drugi system z pieniądzem towarowym w postaci monet ze złota i srebra w dowolnej ilości na tyle, na ile ludzie będą chcieli je wchłonąć. Złoto nie jest magazynowane centralnie w banku, ale jest rozproszone wśród ludzi, stanowiąc ich dodatkowe bogactwo. Nadmiar takiego bogactwa w niczym nie zakłóca funkcjonowanie handlu, bo produkty na rynku w systemie kupuje się za pieniądz elektroniczny. Złoto z kolei służyć może do handlu na rynku wtórnym i być używane do tezauryzacji. Może być też wymieniane na pieniądz elektroniczny po niezmiennym i raz na długi czas założonym kursie.
 
System SPONT działa w sposób zdecentralizowany. Nie posiada banku centralnego emitującego pieniądz. Pieniądz tworzony jest w firmach przez wybranych ludzi w firmie, którzy prowadzą bilansowanie produkcji. Skomuteryzowany rozproszony system kontrolny wraz z centralnym, pełni jedynie rolę koordynatora i kontrolera w działaniu systemu. W kontroli oprócz oprogramowania, udział biorą ludzie kierujący i nadzorujący system. Współpracują oni także na podstawie dyrektyw rządowych, programów strategicznych, władz lokalnych i większych grup społecznych. Tego typu współpraca potrzebna jest do wykonywania skoordynowanych działań strategicznych, na potrzeby ogólnokrajowe i społeczne.

Podstawowym nowatorskim rozwiązaniem w SPONT, jest zmiana zasady funkcjonowania pieniądza, by rozwiązać odwieczny problem bankowców z wymaganą ilością pieniądza w obiegu. W tym rozwiązaniu zastosowana jest zasada sterowania otwartego odnośnie równowagi towarowo-pieniężnej. Pieniądz przestaje tu pełnić funkcję pieniądza obiegowego wstawionego w stałej ilości w system, by poddać go regulacji nadążnej w sprzężeniu zwrotnym, a staje się pieniądzem jednorazowym. Pieniądz jest emitowany wraz z tworzeniem towaru w miejscu jego powstawania, a przy sprzedaży towaru na rynku, pieniądz jest usuwany, bo jest pieniądzem elektronicznym i łatwo to zrobić na terminalu sprzedaży. Nie dzieje się to jednak w pełnej wartości towaru, lecz tylko w jego części. Tak musiało być skonstruowane, by nie działał swobodny nieograniczony zakup z rynku towarowego, jak w systemie kredytu społecznego, co jest w nim wadą. Cechą charakterystyczną w tym systemie są dwie ceny na towarze, a wartością towaru ta wyższa cena. Zachowywana spójność emisji pieniądza z czasem przebywania towaru na rynku w każdym źródle powstawania towaru, jest gwarancją samoistnego utrzymywania się równowagi towarowo-pieniężnej w całym systemie.

Generatorem pieniędzy w systemie są firmy deklarujące się płacić za pracę według umowy społecznej. Takie firmy systemowe, stają się emitentami pieniądza w procesie tworzenia towarów rynkowych. Mogą to być też usługi lub towary na zamówienie. Takie firmy realizują wypłaty za pracę w oparciu o taryfikator płac i bilansują produkcję na zasadach laborystycznej teorii wartości. Firmy systemowe otrzymują oprogramowanie do obsługi działania firmy w zakresie bilansowania i sprzedaży produkcji. Ustanawiane są w firmie osoby, które będą miały uprawnienia do emitowania pieniędzy i otrzymują do tego sprzęt. Firma zostaje sprzęgnięta elektronicznie z kontrolnym obiektem systemu – Bankiem Rejestrowym. Oprogramowanie w Banku Rejestrowym, poprzez śledzenie zakupów, przepływów pieniądza i wystawionych przez firmę towarów na rynek, pełni rolę kontrolną nad firmą i reaguje przy nieprawidłowościach, interweniując w sprawie z auditami włącznie. Banków Rejestrowych jest wiele w systemie, aby nie było tak, że tylko jeden Bank Rejestrowy nadzoruje cały system. To sprawa bezpieczeństwa systemu i podziału zadań nad obszarami, regionami etc. Działają one pełniąc usługi korzystania z kont i rozliczają się na zasadach firm systemowych. Również płacą pracownikom na zasadach emisji ich wypłat, za określoną taryfikatorami pracę. Każdy taki Bank Rejestrowy jako systemowa firma usługowa, podlega rejestracji w innym Banku Rejestrowym, pod kątem nadzoru jej bilansu, przy sprzedaży usług korzystania z kont przez ludzi i firmy. Wszystkie natomiast Banki Rejestrowe, podlegają Centralnemu Bankowi Rejestrowemu. On spełnia nadzór regulacyjny nad całością systemu. Do jego głównych zadań regulacyjnych należy: Bieżący pomiar i regulacyjne utrzymywanie zarobku średniego na stałym poziomie. Bieżący pomiar równowagi towarowo-pieniężnej. Pomiar zasobów kont w firmach klasycznych. Utrzymywanie bieżącego odchylenia równowagi towarowo-pieniężnej na zadanym położeniu w oparciu o pomiar uśrednionego stanu kont w firmach klasycznych i bieżący pomiar wartości ich produkcji towarowo-usługowej. 

Firmy o specyfice produkcyjnej lub zawodowej, którym trudno zastosować taryfikatorowy system wynagradzania, działają klasycznie, wykorzystując pieniądz systemowy będący w obiegu. Takie firmy nie posiadają natomiast prawa do emitowania pieniądza. Stany ich kont operacyjnych podlegają śledzeniu przez Banki Rejestrowe. Śledzona jest też obecność ich towarów wystawionych na rynek. Te dane Centralny Bank Rejestrowy wykorzystuje do sterowania wychyleniem równowagi towarowo pieniężnej w systemie, na potrzeby obsługi działania takich firm w systemie. Ta sfera działalności wymaga dodatkowych ilości pieniądza w obiegu i przez uśredniony pomiar stanu kont w takich firmach, oraz pomiar ich produkcji rynkowych, obliczana jest wielkość wychylenia równowagi towarowo-pieniężnej. Równowaga towarowo-pieniężna, mierzona z wykorzystaniem współczynnika anihilacji, odnoszona jest jedynie do towarów i usług wykonywanych przez firmy systemowe.
 
Umowa społeczna o płacach, określa proporcje zarobkowe pomiędzy zawodami umiejętnościami i ustanawia też wielkość proporcji zarobkowych. Te zagadnienia szczegółowo określają taryfikatory. W systemie istnieje pojęcie zarobku średniego na cały system, który jest zawsze utrzymywany na niezmiennym poziomie i podlega też nadążnej regulacji przez centralny obiekt kontrolny, który go mierzy, by rzeczywisty zaistniały zarobek średni, był zgodny z nadanym dla systemu. Dokonuje się to przez pomiar średniej ruchomej zaistniałego zarobku średniego i okresowe zarządzanie współczynników korekcyjnych na wszystkie zarobki w oparciu o taryfikator. Zarobki w firmach które nie emitują pieniądza, nie są brane do tych analiz.

Zarobek średni określony jest w oparciu o wartość złota. Zostaje on zdefiniowany jako ilość złota w miligramach, zarobionego za godzinę pracy. Na podstawie taryfikatora, firma określa dla pracownika współczynnik na zarobek i mnoży go przez systemowy zarobek średni. Tak jest ustalana godzinowa stawka zarobku dla każdego zatrudnionego w systemowej firmie. Elektroniczna jednostka pieniężna może być dowolna, ale odniesiona do złota stanowi zarazem kurs przeliczeniowy dla pieniądza. W firmach istnieją też możliwości z dodatkowymi metodami na wartościowanie pracy, w zależności od zachowań pracowników i specyfiki pracy na stanowiskach w firmie. Firma może wykorzystywać do tego pieniądze z zysku firmy. Np. z dywidendy właścicieli. Priorytetowe firmy w określonych sytuacjach, mogą dostawać uprawnienia na dodatkowy współczynnik, powiększający zarobek dla wszystkich w firmie. Okresowe dodatkowe tantiemy zarobkowe jako premie, lub dywidendy nie są traktowane w analizie zarobku średniego. Nie są też inflacjogenne, ponieważ jako składnik zysku wliczone są do wartości towaru, a przy sprzedaży towaru ten składnik podlega anihilacji, o czym szczegółowiej będzie w dalszej części opisu.

W firmach działających na prawach wolnego rynku, które nie emitują pieniędzy i płacą za pracę w sposób swobodny, system w oparciu o umowy społeczne może, ale nie musi, limitować wysokość zarabiania w takich firmach, by maksymalne zarobki w nich nie odstawały drastycznie względem firm systemowych. Konieczność istnienia tej sfery rynkowej związane jest z tym, że nie wszystkie działania produkcyjne i usługowe, da się wynagradzać na podstawie laborystycznej teorii wartości, bazując na taryfikatorowym systemie płac. Wybór sposobu wynagradzania pracowników zależy od firmy. Firma sama określa na jakiej zasadzie chce funkcjonować. Niemniej jednak system winien dążyć do utrzymywania firm systemowych w nieodzownej większościowej ilości, odnosząc to pojęcie do wartości globalnej produkcji, ponieważ te firmy są rdzeniem całego systemu.

Działanie firm. Źródła emisji pieniędzy, produkcji i sprzedaży towarów.

Firma systemowa to w zasadzie spółka handlowa o dowolnej konstrukcji własnościowej. Może być jednoosobowa zbiorowa, lub pracownicza. Podlega rejestracji pod Bank Rejestrowy i jest obserwowana przez oprogramowanie, poprzez ruchy pieniędzy na jej kontach, zakupy środków produkcji i sprzedaży jej towarów.
Firma posiadając swoje 4 systemowe specyficzne konta (operacyjne, właścicielskie, kreacyjne, kredytowe), posiada swoje zasoby pieniądza do działania, by móc robić zakupy środków produkcji na rynku towarowym. Produkując towar, osiąga prawo do emisji pieniądza w zakresie zysku dla siebie, który może osiągać w ograniczonym pułapie względem poniesionych kosztów zakupu środków produkcji, oraz ma też prawo do wyemitowania i zapłacenia pracownikom za wykonywaną bieżącą pracę. Standardowy zysk odniesiony do zakupu środków produkcji, nie może przekraczać 100%(patrz poprzedni wpis). System ustala go dla firm na górnym dopuszczalnym poziomie. W ramach rozpiętości na zysk, firma może regulować wynikową cenę towaru w przypadku istnienia konkurencji, gdy zamierza wyrównywać cenę za taki sam lub podobny produkt. Może zmieniać też cenę, poprawiając techniczną wydajność produkcji i zmniejszając nakład pracy. Firma przy produkcji również ma prawo do emisji pieniądza, który zbierany jest na regenerację środków trwałych, na konto właścicielskie. Na tych wszystkich składnikach wartości produkowanych transz i serii towarowych, firma określa wartość towaru jednostkowego. Część wyemitowaną przypadającą na każdy towar, umieszcza też na towarze. To tzw. druga cena, mniejsza od ceny głównej. To wartość dodana do kosztów zakupionych środków produkcji. Gdy produkty są złożone i o dłuższym czasie budowy, bilansowane są indywidualnie, a nie w seriach.
Podczas sprzedaży na elektronicznym terminalu, kupujący płaci ze swojego elektronicznego konta całą cenę. Różnica z dwóch wartości na towarze, jest przelewana na konto firmy, a wartość mniejsza w ramach pobrania całej kwoty od kupującego, jest w terminalu anihilowana. Ta ilość pieniędzy znika z systemu. Sprzedawane towary zawierając dwie ceny, mogą mieć też obowiązkowo umieszczaną na towarze informację o procentowej wielkości osiąganego zysku, a konieczne już informację, gdy produkowane są za pomocą darmowych kredytów, bo inaczej jest wtedy na terminalu przekazywana kwota do firmy. Anuluje wtedy zaciągnięty kredyt. Produkowane priorytetowo towary przy pomocy kredytów, osiągają mniejsze ceny. Każdy towar wystawiony przez firmę, może być przez nią też przeceniony. Firma wtedy osiąga mniejszy odzysk pieniędzy, a klient mniej płaci za towar.

Dzięki elektronice, system z poziomu Centralnego Banku Rejestrowego, widzi globalną ilość towarów rynkowych i globalną ilość pieniędzy w systemie. Zachodzą dokładne pomiary przez oprogramowanie, gdzie mierzone są dwa składniki cenowe towarów, wykonywanych przez firmy systemowe i uśredniane w skali globalnej. Te parametry pozwalają określić bieżący uśredniony współczynnik anihilacji. To pozwala stworzyć narzędzie pomiarowe do mierzenia aktualnego na daną chwilę wychylenia ze stanu równowagi towarowo-pieniężnej. Temat równowagi tow.-pienięż. w SPONT, jest rozwiązany z automatu. Równowaga zawsze trwa i doznaje fluktuacyjnych wychyleń. Taka jest konstrukcja, bo jest to system sterowania otwartego. Natomiast narzędzie pomiarowe do mierzenia chwilowej równowagi tow.-pienięż, służy zarazem do celowego jej wychylania, w odpowiedni stan, aby system mógł obsługiwać działalność firm na wolnym rynku, które funkcjonują w ramach uzupełnienia działań gospodarczych, nie dających się prowadzić w taryfikatorowym systemie płac. System mierzy zapotrzebowanie takich firm na pieniądz i go wprowadza, oraz utrzymuje równowagę towarowo-pieniężną, w systemie na wymaganym poziomie wychylenia. Dokonuje się pomiaru, uśredniego stanu kont operacyjnych, we wszystkich firmach niesystemowych i w takiej ilości doprowadza okresowo dodatkowy pieniądz w obieg. Wychylenie równowagi tow.-pienięż., można określać współczynnikowo od teoretycznej równowagi dla firm systemowych, lub kwotowo w skali globalnej.
Wprowadzanie dodatkowego pieniądza w obieg, odbywa się przez równy lub proporcjonalny rozsiew na wszystkie konta. Indywidualne i firmowe. Usuwanie zaś pieniądza z obiegu robione jest przez umiejętne stopniowe odejmowanie ze wszystkich kont. Ale w praktyce, gdy do systemu dołącza się opodatkowanie dla państwa, odejmowanie pieniądza z obiegu najlepiej jest dokonywać przez okresowe zwiększenie podatku i anichilowanie pieniądza w budżecie państwa. Z kolei gdyby istniała w systemie dywidenda z wartości surowców ziemi, regulacyjne usuwanie pieniądza, może być wtedy robione przez okresowe zmniejszanie dywidendy. Podatek dla państwa można wkonstruować na wiele różnych metod. Zalecaną metodą jest np. podatek przy sprzedaży, odejmowany od części przelewanej do firmy. Z kolei zakładanie kosztów surowców z Matki Ziemi, też mogłoby być podatkiem dla państwa, ale ta forma opodatkowania dobra jest na dywidendę społeczną w sytuacji dominacji prywatnego właścicielstwa firm.

W systemie nie występuje nigdy inflacja, ponieważ zarobek średni jest utrzymywany na stałym poziomie i jest on niezmienny w odniesieniu do wartości złota. Wzrost bogactwa zarabiania polega w tym systemie na spadku wartości towarów z upływem czasu i wraz z doskonaleniem metod produkcji. Odniesienie zrobku godzinowego do miligramów złota jest konieczne, ze względu na koegzystencję systemu z innymi systemami w sąsiedztwie. Zarobek średni stanowić ma też odniesienie do wymaganego lub zakładanego koszyka nabywanych za niego dóbr. W trakcie doskonalenia technologii produkcji, gdy zaspakajanie potrzeb z zarobków stanie się obfite, system powinien skracać ustawowy dzienny czas pracy, lub wprowadzać pracę z przeplotem, by więcej ludzi mogło się angażować w procesy produkcyjne.

W systemie funkcjonują różne typy przelewów między kontami. Można wyróżnić trzy główne odmiany przelewów.

1. Na terminalach sprzedaży towarów rynkowych. Przy tych przelewach z konta kupującego towar na konto firmy sprzedajacej, zachodzi anihilacja wykreowanych przez firmę płac pracowników i zysków firmy, by działa się samoregulacja pieniądza w obiegu.

2. Przelew zwykły bez anihilacji, stosowany do handlu na rynku wtórnym towarami poza rynkowymi i przy działalności firm płacących za pracę, bez posługiwania się taryfikatorami. Używany też do swobodnego przekazywania pieniędzy między kontami.

3. Przelew pieniędzy typu pożyczka. Zawierany w postaci wzajemnej terminowej umowy z oddaniem prawa własności udzielającego pożyczki dla pożyczającego, na wspólnie określony termin i wielkość dodanych odsetek. Z upływem terminu pożyczka jest automatycznie zwracana przez system, a do pożyczkobiorcy należy zadbanie o wymagany stan pieniędzy na koncie. System wykonuje zwrot pożyczki na podstawie umowy i zaistniałej daty. Przy pożyczkach konta firmowe i osób fizycznych traktowane są na równych prawach.
Pożyczki w systemie pełnią funkcję inwestowania kapitałów.

System w braku posiadania złota na starcie, może ustalić niższą stawkę godzinową w złocie, niż w sąsiednich krajach. Wówczas podczas produkcji towarów podobnych, może stwarzać możliwości nabywania ich poprzez złoto z ościennych systemów. Złoto potrzebne jest dla systemu, aby stanowiło rezerwuar do tezauryzacji, bo pieniądz systemowy utrzymywany na koncie ubywa z powodu opłat za usługi banku rejestrowego. Koszty są takie ile wynosi obsługa systemu i praca będących tam ludzi. Banki rejestrowe działają na prawach firm usługowych i też podlegają rejestracji w innych bankach rejestrowych, pod kątem prawidłowego spełniania usług i prowadzenia rozliczeń kreowanych swoich wypłat. Gdy ilość złota w systemie będzie wystarczająca, wtedy godzinowa stawka zarobku w złocie może być podniesiona, by móc zarabiać podobnie jak w sąsiednich systemach lub więcej, jeśli to będzie w konkretnej sytuacji międzynarodowej korzystne.

 

Mufinek Sposypkom